ما باید همیشه به هدف خود توجه داشته باشیم توجه به هدف سبب می شود که رفتار ما نیز متفاوت باشد. به طور مثال وقتی که راه می رویم بسته به اینکه هدف ما تفریح باشد یا رسیدن به محل کار نوع راه رفتن وحتی سرعت آن متفاوت است.

هدف مهمترین مشخصه حرکت یک جامعه نیز هست و تفاوت غرب و کشور ما نیز ریشه در همین مطالب دارد. غرب نهادها و محیط خود را طوری طراحی کرده که سریع ترین حالت ممکن به هدف خود برسد.

 سوالی که پیش روی ما است این است که آیا هدف ما از زندگی همان هدف است که غرب دارد؟ اگر جواب مثبت باشد ابزار غرب و نهادهای جامعه غربی می تواند در جامعه ما بکار گرفته شود و اگر پاسخ منفی است پس باید پذیرفت که خودمان باید نهادهای جامعه ای که هدفی معنوی دارد را بسازیم.

ما باید به سرعت نهادسازی کنیم و توجه داشته باشیم که هدف[1] ما چیزی دیگر است و سعادتمندی در فرهنگ ما به گونه ای دیگر تعریف می شود. در فرهنگ معنوی شیوه طراحی جامعه و رفع معضلات آن کاملا متفاوت است. طراحی جامعه بر اساس عجین کردن دین و محیط با دیدگاه حداکثری که حتی نفس کشیدن را می تواند چهره ای معنوی ببخشد صورت می پذیرد و در تعریف معضل، شیوه رفع معضل و ابزار رفع معضل انطباق پیوسته با فرهنگ معنوی اساس کار است. چیزی که بی شک نهادهای جامعه را بسیار متفاوت از فرهنگ غرب سامان دهی می کند.

روانشناسی، جامعه شناسی، سیاست و اقتصاد و سایر علوم انسانی دیگر همگی با توجه به هدف شکل تازه ای خواهند یافت. ریشه علم هدف است و هدف متفاوت علوم متفاوتی به بار خواهد آورد.تحلیل الهی روان انسان، پیدا کردن معضلات روحی بر اساس جهان بینی معنوی، درمان معضلات روحی منطبق با جهان بینی معنوی وجه تمایز روانشناسی اسلامی با روانشناسی غرب است. در علوم انسانی اسلامی مانند روان شناسی اسلامی قرآن، سنت، اجماع و عقل چهار منبع تحقیق انسانشناسانه و روان شناسانه هستند.

حتی در میان چهار منبع قرآن از عقل پیشی می گیرد و عقل به عنوان دومین منبع استنباط علوم مطرح می شود. در علوم انسانی اسلامی بحث این است که اساساً روح در انسان منبع تحلیل انسان و جامعه انسانی است. در صورتی که عقل نمی تواند وجود روح را اثبات کند. موجودیت انسان، اصالت انسان و از همه مهمتر هدف انسان در میان ادله غیرعقلی جستجو می شود ولی عقل، تجربه، مشاهده و آزمون خطا به عنوان منابع تکمیلی جهت تحقق اهداف دارای کارکرد مفید هستند.