بحث از جهان بینی معنوی و طراحی بر اساس جهان بینی معنوی در کتاب به وفور استفاده شد این جهان بینی سابقه ای طولانی دارد به اندازه کافی دارای شرح و بسط است ولی برای درک بهتر مطلب کتاب بحثی اجمالی در این باره مطرح می شود:

انسان موجودی کمال طلب و خواهان سعادت است و با توجه به شیوه نگرش خود به زندگی راهی برای کمال و سعادت خود تعریف و در مسیر تعریف شده حرکت می کند. اسلام و غرب با دو جهان بینی متفاوت و متعارض از دیرباز مورد بحث بوده اند هر چند که غرب جهان بینی با ثباتی ندارد و احتمال تغییر جهان بینی و حتی وجود جهان بینی های متعدد می رود ولی در هر صورت در عمل محوریت انسان در جهان بینی غربی مشهود است و این سبک ریشه در رشد سرمایه داری و اقتصاد آنها دارد.

جهان بینی معنوی هدفی فراعقلی برای انسان در نظر می گیرد و به طور کلی هدف انسان را حرکت به سوی خداوند که خالق اوست تعریف می کند.[1] طرح و برنامه حرکت به سوی خداوند در قالب عبادت تعریف و تبیین می شود. یعنی انسان با توسل به عبادات می تواند در این مسیر حرکت کند. عبادات همگی ریشه در عدالت دارند و به همین سبب با عقل منطبقند و بهترین شیوه عقلی برای زندگی، زندگی بر اساس عبادت است.

خداوند متعال با شناخت کامل از موجودی که آفریده بهترین شیوه زندگی او را در قالب عبادت بیان کرده و شیوه های نامناسب زندگی او را در قالب نهی الهی تبیین نموده. به طوری که اگر عقل قدرت درک همه جانبه ابعاد وجودی انسان و عالم را می داشت و انسان مبتنی بر عقل کامل زندگی می کرد همانگونه زندگی می کرد که در عبادات بیان شده. پیوند عقل با دین که جایگزین تفکر قرون وسطایی اروپا است به جای جنگیدن با عقل، عقل را منبع و اساس دین می داند. قرآن کریم به عنوان منبع گرانقدر این شیوه تفکر نموداری از هدایت و سعادت در ذهن افراد ترسیم می کند و هدایت یافته ترین و سعادتمندترین افراد را کسانی می داند که در مسیر عبادت کاملتر و دقیق تر گام برداشته اند و نمودار هدایت افراد از گمراه ترین افراد (کفار و منافقین) تا نقطه یقین محض گسترش می یابد. به عبارتی ثمره عبادت در یقین و آثار آن جستجو می شود.